Gihanek bi serê xwe ne xwediyê tu wateyê ne, lê peyvan, komek û hevokan bi hev ve girê didin, an jî peyvekê, komekê bi hevokekê ve girê didin.     Hin daçek, hoker, lêker, cînavk, rengdêr  û navdêr bi erkên gihanekî tên bikaranîn;   di yên xwerû û nexwerû de cih digirin û bi vî awayî dibin gihanek.      Ji aliyê peyvsaziyê ve gihanek du beş in: Ên xwerû û yên nexwerû.      Gihanekên xwerû ji yek hêmanan pêk  tên.       Di zimanê nivîskî de gihanekên xwerû yên herî zêde têne bikaranîn ev in.     lê, an/yan, ango/yanî, de, heke/eger, heta/heya, jî, ka, ku, lewre/loma, ne, û...      Mînak:     an/yan Pênûsa  sor   an   a  zer  bide min! Pelê çirî   yan   ê neçirî,  ev  hemû yên  we ne.      ango/yanî    Ew bi  arsimê...