Peyvên Hevdeng

Peyvên hevdeng ji aliyê teşeyê ve wekî hev in, lê wateya wan cuda ye. Di kurdî de gelek peyvên bi vî rengî hene ku carinan peyvek tê sê-çar wateyan.

Mînak:

Ar (agir) Ar (namûs) 
Ax (xwelî)  Ax (ax kişandin) 
Ba (bayê tê) Ba (cem) 
Bend (asteng)  Bend (tayê dirûnê) 
Ber (kevir) Ber (xalîçe) Ber (zad)
Bes (hew) Bes (bi tenê) 
Betal (ê ku kar nake) Betal (betalkirina karekî) 
Bîr (hiş) Bîr (bîra avê) 
Birîn (birîna laşi) Birîn (birîna daran) 
Çek (wekî kinc) Çek (wekî sîleh)
Dan (tiştek dan kesekî) Dan (genimê kutayî) 
Dem (wext) Dem (dema çayê)
Gelek (pir) Gelek (xelkek)
Gotin (hevok) Gotin (ji yekî re tiştek gotin) 
Guneh (ji bo tiştên heram) Guneh (reben) 
Herî (tewrî) Herî (axa şil) 
Hêstir (qantir) Hêstir (rondik) 
Şiyar (ê ku ji xewê rabûye) Şiyar (bîrewer) 
Heta (bi qasî) Heta (bi ser de) 
Hawarî (hawariyên Îsa) Hawarî (gazî) 
Heyf (tol) Heyf (guneh, heyfa te ye) 

Hûr (biçûk) Hûr (wekî hûr û rovî)

Kar (şixul) Kar (qezenc kirin) 
Lê (banglêkirina jinê) Lê (wekî gihanek) 
Lihevxistin (tevdan) Lihevxistin (pevçûn) 
Pêl (pêlên deryayê) Pêl (frekans) 
Per (belg) Per (bask) 
Qelandin (goştê qelandî) Qelandin (kokqelandin) 
Qet (tu car) Qet (parçe) 
Rast (gotina rast) Rast (milê rastê) Rast (yekser) 

Rovî (wekî ajal) Rovî (rodî)

Sibe (serê sibehê) Sibe (roja bê) 
Sî (siya darê) Sî (wekî hejmar 30) 
Şîn (şîna miriyan) Şîn (rengê hêşîn) 
Tam (çêj) Tam (tiştê temambûyî) 
Tûj (kêra tûj)  Tûj (îsota tûj) 
Wan (bajarê Wanê) Wan (cînavka tewandî pirjimar) 
Xal (birayê dayîkê) Xal (niqte) Xal (şanik)

Bawer Agirî